Η ηθοποιός φημιζόταν για τη συμμετοχή της σε ταινίες μιούζικαλ της δεκαετίας του ’30, ως χορευτική παρτενέρ του Φρεντ Αστέρ
Η Τζίντζερ Ρότζερς (Ginger Rogers, 16 Ιουλίου 1911 – 25 Απριλίου 1995) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, χορεύτρια και τραγουδίστρια βραβευμένη με Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία του 1941 Το Δράμα μιας Γυναίκας (Kitty Foyle).
Η ηθοποιός φημίζεται για τη συμμετοχή της σε ταινίες μιούζικαλ της δεκαετίας του ’30, ως χορευτική παρτενέρ του Φρεντ Αστέρ. Οι δυο τους γύρισαν μαζί δέκα ταινίες και φημίζονται ως κινηματογραφικό δίδυμο. Η λήξη της συνεργασίας της με τον Αστέρ είχε ως αποτέλεσμα η ηθοποιός να στραφεί σε άλλα κινηματογραφικά είδη όπως το δράμα και την κωμωδία. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει στη 14η θέση της λίστας με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.
Πρώτα Χρόνια
Η Τζίντζερ Ρότζερς, της οποίας το πραγματικό όνομα ήταν Βιρτζίνια Κάθριν ΜακΜαθ, γεννήθηκε στο Ιντιπέντενς του Μιζούρι το 1911. Ήταν μοναχοκόρη των Γουίλιαμ Έντινς ΜακΜαθ και Λέλα Ίμοτζεν Όοουενς. Οι γονείς της πήραν διαζύγιο αμέσως μετά τη γέννησή της κι η Ρότζερς με τη μητέρα της μετακόμισαν στο σπίτι του παππού της στο Κάνσας Σίτυ. Οι γονείς βρέθηκαν αντιμέτωποι σε δικαστική διαμάχη για την κηδεμονία της. Όταν η μητέρα της Ρότζερς απαγόρευσε στον πατέρα της να βλέπει την κόρη του, εκείνος την απήγαγε δυο φορές. Η Ρότζερς έμεινε στο σπίτι των γονιών της μητέρας της για το διάστημα που εκείνη βρισκόταν στο Χόλιγουντ, όπου εργαζόταν ως σεναριογράφος. Η Ρότζερς είχε στενή σχέση με τον παππού της και χρόνια αργότερα όταν έγινε σταρ του κινηματογράφου, τού αγόρασε σπίτι στο Χόλυγουντ για να τον έχει κοντά της.
Το όνομα Τζίντζερ της δόθηκε από την εξαδέλφη της, Έλεν, η οποία όταν βρισκόταν σε νηπιακή ηλικία δεν μπορούσε να προφέρει σωστά το όνομά της, Βιρτζίνια, και την αποκαλούσε Τζίνγκα (το οποίο μετατράπηκε σε Τζίντζερ). Αργότερα υιοθέτησε το επίθετο του πατριού της, τον οποίο παντρεύτηκε η μητέρα της, όταν εκείνη ήταν 9 ετών. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Φορτ Γουόρθ του Τέξας.
Απο την επιθεώρηση στο Μπρόντγουεϊ
Η καριέρα της Ρότζερς ξεκίνησε απρόσμενα ένα βράδυ, όταν ο θίασος επιθεώρησης του Έντι Κόι περιόδευε στο Φορτ Γουόρθ και χρειάστηκε κάποια νεαρή κοπέλα για να αντικαταστήσει κάποιο μέλος του κι η μικρή ακόμα Τζίντζερ κάλυψε τη θέση. Έπειτα κέρδισε βραβείο σε διαγωνισμό χορού τσάρλεστον το 1926 στο θέατρο The Craterian του Μέντφορντ στο Όρεγκον. Η νίκη της είχε ως αποτέλεσμα να ξεκινήσει 6μηνη περιοδεία. Χρόνια αργότερα το όνομα του θεάτρου άλλαξε προς τιμήν της σε: Craterian Ginger Rogers Theater.
Στα δεκαεφτά της η ηθοποιός παντρεύτηκε τον ηθοποιό, τραγουδιστή, χορευτή και κωμικό Τζακ Κούλπεπερ που είχε υιοθετήσει το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Τζακ Πέπερ. Σύμφωνα με τη βιογραφία της ηθοποιού εκείνη και ο Πέπερ γνωρίζονταν από παιδιά εφόσον είχε σχέση με την ξαδέλφη της. Οι δυο τους δημιούργησαν ντουέτο επιθεώρησης ονόματι Τζίντζερ και Πέπερ, αλλά ο γάμος τους έληξε μετά από μερικούς μήνες κι έπειτα η Ρότζερς συνέχισε τις περιοδείες με τη μητέρα της. Όταν ο θίασός τους έφτασε στη Νέα Υόρκη, η Ρότζερς αποφάσισε να μείνει εκεί δουλεύοντας για λογαριασμό ραδιοφωνικών σταθμών. Έπειτα το 1929 έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ σε ένα μιούζικαλ με τίτλο Top Speed.
Δυο εβδομάδες μετά την πρεμιέρα του Top Speed, η Ρότζερς επελέγη να πρωταγωνιστήσει στο μιούζικαλ των Άιρα και Τζορτζ Γκέρσουιν Girl Crazy. Στο μιούζικαλ συμμετείχε επίσης ο Φρεντ Αστέρ ως υπεύθυνος της χορογραφίας. Η εμφάνισή της την έκανε αστέρα πρώτου μεγέθους εν μια νυκτί και την οδήγησε ένα χρόνο αργότερα, το 1930 σε επταετές συμβόλαιο με την Paramount Pictures.
Κινηματογραφική καριέρα
1929 – 1933
Η Ρότζερς σύντομα έσπασε το συμβόλαιό της με την Paramount για λογαριασμό της οποίας γύρισε 5 ταινίες και μετακόμισε με τη μητέρα της στο Χόλιγουντ. Όταν έφτασε στην Καλιφόρνια υπέγραψε σύμβαση για τρεις ταινίες με την εταιρία Pathé Exchange και γύρισε επίσης ταινίες για τις εταιρίες Warner Bros., Monogram, και 20th Century Fox. Η πρώτη της αξιοσημείωτη εμφάνιση ήταν στην ταινία της Warner 42η Οδός (42nd Street, 1933). Συνέχισε να εμφανίζεται σε ταινίες της Warner, της Fox, της Universal, της Paramount και της RKO Radio Pictures και στη δεύτερή της ταινία για λογαριασμό της RKO με τίτλο Καριόκα (Flying Down to Rio, 1933) είχε την πρώτη της κινηματογραφική συνεργασία με τον Φρεντ Αστέρ.
1933 – 1939
Η ταινία Καριόκα (Flying Down to Rio, 1933) σηματοδότησε την αρχή της συνεργασίας της Ρότζερς με τον Φρεντ Αστέρ.
Η Ρότζερς κι ο Αστέρ έγιναν κινηματογραφικό δίδυμο και πρωταγωνίστησαν μαζί σε 10 μιούζικαλ, 9 εκ των οποίων για λογαριασμό της RKO: Καριόκα (Flying Down to Rio, 1933), Η Εύθυμη Ζωντοχήρα (The Gay Divorcee, 1934), Ρομπέρτα (Roberta, 1935), Τοπ Χατ (Top Hat, 1935), Ναυτική Παρέλασις (Follow the Fleet, 1936), Δε Χορεύω Πια (Swing Time, 1936), Ας Χορέψουμε (Shall We Dance, 1937), Στον Ίλιγγο του Χορού (Carefree, 1938), Το Βαλς του Χωρισμού (The Story of Vernon and Irene Castle, 1939), καθώς και Τα Φτερωτά Παπούτσια (The Barkleys of Broadway, 1949) για λογαριασμό της Metro-Goldwyn-Mayer. Ανέδειξαν το είδος του κινηματογραφικού μιούζικαλ με φιγούρες αξεπέραστης φινέτσας και δεξιοτεχνίας, υπό τους ρυθμούς συνθέσεων από μεγάλους μουσικούς της περιόδου.
Οι ειδήμονες του χορού Αρλίν Κρότσε, Χάνα Χάιαμ και Τζον Μιούλερ, θεωρούν την Ρότζερς την καλύτερη παρτενέρ του Αστέρ, καθώς συνδύαζε τις χορευτικές της ικανότητες με τη φυσική ομορφιά και τις υποκριτικές της δυνατότητες στην κωμωδία και το δράμα. Απογείωνε επίσης την εικόνα του Αστέρ που στερούταν φυσικής ομορφιάς. Το αποτέλεσμα ήταν άκρως επιτυχημένο για το κοινό. Παρά το γεγονός ότι οι χορογραφίες ήταν επινοημένες από τον Αστέρ και το συνεργάτη του Ερμή Παν οι ειδικοί του χορού αναγνωρίζουν τη συνεισφορά της Ρότζερς και την επαγγελματικότητά της όταν σε περιόδους πίεσης, λόγω της συμμετοχής της και σε άλλες ταινίες, έπρεπε να οργανώσει το χρόνο της ώστε να είναι συνεπής για τις πρόβες της με το Αστέρ.
Μετά το 1939
Η RKO βρέθηκε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας στα τέλη του 1937 και οι παραγωγοί της εταιρίας προσέλαβαν τη Ρότζερς και τον Αστέρ για να γυρίσουν άλλο ένα μιούζικαλ με τίτλο Στον Ίλιγγο του Χορού (Carefree, 1938) το οποίο απέτυχε στο Box-Office. Ένα χρόνο αργότερα γύρισαν το μιούζικαλ Το Βαλς του Χωρισμού (The Story of Vernon and Irene Castle, 1939) αλλά η δραματική του πλοκή και το τραγικό τέλος είχαν ως αποτέλεσμα να γίνει η λιγότερο εμπορική τους ταινία. Σε αυτό συνέβαλε και η οικονομική κατάσταση των Η.Π.Α. στα μέσα της δεκαετίας του ’30. Τα μιούζικαλ είχαν υψηλότερο κόστος από τα υπόλοιπα κινηματογραφικά ήδη και οι παραγωγοί αποφάσισαν να σταματήσουν τη χρηματοδότησή τους και η συνεργασία του διδύμου τερματίστηκε.
Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας της με τον Αστέρ, η Ρότζερς συμμετείχε σε μια σειρά επιτυχημένες δραματικές και κωμικές ταινίες. Το 1937 εμφανίστηκε στην ταινία Το Κατώφλι της Δόξας (Stage Door) πλάι στην Κάθριν Χέπμπορν, όπου της δόθηκε η ευκαιρία να ξεδιπλώσει το δραματικό της ταλέντο στο ρόλο ενός εύγλωττου και παράλληλα εύθραυστου κοριτσιού που είχε όνειρα για θεατρική καριέρα. Το 1939 πρωταγωνίστησε στην ταινία Ξανθός Κίνδυνος (5th Ave Girl) όπου ερμήνευσε μια άνεργη κοπέλα που αναστατώνει τις ζωές μιας πλούσιας οικογένειας, ανέλαβε επίσης το ρόλο μιας κοπέλας που κατηγορείται άδικα ότι εγκατέλειψε το μωρό της στην ταινία Δεσποινίς Μητέρα (Bachelor Mother) πλάι στον Ντέιβιντ Νίβεν.
Το 1940 γύρισε την ταινία Αγάπη που δεν Έσβησε (Primerose Path) όπου υποδύθηκε την κόρη μιας πόρνης που αρνείται να ακολουθήσει το δρόμο της μητέρας της, ενώ την ίδια χρονιά εμφανίστηκε στο πλευρό του Ρόναλντ Κόλμαν στην ταινία Συνέταιροι στον Ερωτα (Lucky Partners, 1940). Την ίδια χρονιά βραβεύτηκε με Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Το Δράμα μιας Γυναίκας (Kitty Foyle, 1941). Οι ταινίες της είχαν επιτυχία κι αποτελούσε τη δημοφιλέστερη ηθοποιό της εταιρίας RKO. Το 1941 εμφανίστηκε στην κωμωδία Άνδρα Θέλω (Tom, Dick, and Harry) όπου ανέλαβε το ρόλο μιας κοπέλας που ονειρεύεται ότι έχει παντρευτεί τρεις διαφορετικούς άνδρες. Άλλες ταινίες της περιόδου περιλαμβάνουν το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Μπίλι Γουάιλντερ στην ταινία Υπερφυσική Μπεμπέκα (The Major and the Minor, 1942) (όπου υποδύεται μια κοπέλα που μεταμφιέζεται σε δωδεκάχρονο κορίτσι για να πληρώσει μειωμένο εισιτήριο στο τρένο), το Οι Συνωμότες της 5ης Φάλαγγας (Once Upon a Honeymoon, 1942), το Πονεμένη Μητέρα (Tender Comrade, 1943) και το Θα σε Ξαναδώ (I’ ll Be Seeing You, 1944), πλάι στον Τζόζεφ Κότεν. Το 1949 ο παραγωγός Άρθουρ Φριντ την προσέλαβε μαζί με τον Φρεντ Αστέρ για να γυρίσουν το τελευταίο τους μιούζικαλ με τίτλο Τα Φτερωτά Παπούτσια (The Barkleys of Broadway, 1949).
Κατά τα τέλη της δεκαετίας του ’40 η καριέρα της έφτασε σε ακμή, άρχισε να φθίνει όμως κατά τη δεκαετία, καθώς της ήταν δύσκολο να βρει το κατάλληλο υλικό για την ηλικία της. Εμφανίστηκε σε μερικές καλές ταινίες όπως το Φιλμ Νουάρ Όταν η Θύελλα Ξεσπά (Storm Warning, 1951) πλάι στον Ρόναλντ Ρίγκαν και τη Ντόρις Ντέι, ταινία που καταδικάζει τις ενέργειες της Κου Κλουξ Κλαν και στην κωμωδία του Χάουαρντ Χοκς Ο Βαρνάβας, η Εντβίνα, η Μαϊμού και το Μπογκόμολετς (Monkey Business, 1952), όπου εμφανίστηκε πλάι στον Κάρι Γκραντ και τη Μέριλιν Μονρόε. Το 1953 εμφανίστηκε στο πλευρό του Γουίλιαμ Χόλντεν στην κωμωδία Μια Κυρία στα 40 (Forever Female) και το 1955 στο θρίλερ μυστηρίου Τραγική Ανάκρισης (Tight Spot).
Μετά από μια σειρά από αποτυχημένες ταινίες επέστρεψε στο θέατρο όπου εμφανίστηκε στο μιούζικαλ Hello, Dolly!, που ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ το 1965 λαμβάνοντας θετικές κριτικές. Συνέχισε τις επιτυχημένες θεατρικές της εμφανίσεις και το 1969 πρωταγωνίστησε στο μιούζικαλ Mame, το οποίο μεταφέρθηκε και στο West End του Λονδίνου. Οι παραστάσεις στην Αγγλία κράτησαν 14 μήνες, συμπεριλαμβανομένης και μιας αφιερωμένης στη βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 κι ύστερα η Ρότζερς έκανε σποραδικές τηλεοπτικές εμφανίσεις. Εμφανίστηκε στις σειρές Το πλοίο της αγάπης (1979), Glitter, 1984 και Hotel, 1987 που ήταν κι οι τελευταίες της ως ηθοποιός.
Θάνατος
Η Ρότζερς περνούσε τους χειμώνες στο Ράντσο Μιράζ της Καλιφόρνια και τα καλοκαίρια στο Μέντφορντ του Όρεγκον. Συνέχισε να κάνει δημόσιες εμφανίσεις μέχρι τη στιγμή που υπέστη εγκεφαλικό που της προκάλεσε ελαφριά παράλυση και την καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι. Απεβίωσε στην οικία που διατηρούσε στο Ράντσο Μιράζ σε ηλικία 83 ετών. Η ιατροδικαστική γνωμάτευση υπέδειξε ότι ο θάνατός της οφειλόταν σε καρδιακή προσβολή (η ηθοποιός δεν ακολουθούσε καμιά ιατρική αγωγή μετά το εγκεφαλικό).
Επιλεγμένη Φιλμογραφία
- 1929 – Campus Sweethearts
- 1933 – 42η Οδός (42nd Street)
- 1933 – Γυναίκες Πολυτελείας (Gold Diggers of 1933)
- 1933 – Καριόκα (Flying Down to Rio)
- 1934 – Η Εύθυμη Ζωντοχήρα (The Gay Divorcee)
- 1935 – Ρομπέρτα (Roberta)
- 1935 – Τοπ Χατ (Top Hat)
- 1936 – Ναυτική Παρέλασις (Follow the Fleet)
- 1936 – Δε Χορεύω Πια (Swing Time)
- 1936 – Ας Χορέψουμε (Shall We Dance)
- 1937 – Το Κατώφλι της Δόξας (Stage Door)
- 1938 – Στον Ίλιγγο του Χορού (Carefree)
- 1939 – Το Βαλς του Χωρισμού (The Story of Vernon and Irene Castle)
- 1939 – Ξανθός Κίνδυνος (5th Ave Girl)
- 1939 – Δεσποινίς Μητέρα (Bachelor Mother)
- 1940 – Αγάπη που δεν Έσβησε (Primerose Path)
- 1940 – Συνέταιροι στον Ερωτα (Lucky Partners)
- 1941 – Το Δράμα μιας Γυναίκας (Kitty Foyle)
- 1941 – Άνδρα Θέλω (Tom, Dick, and Harry)
- 1942 – Υπερφυσική Μπεμπέκα (The Major and the Minor)
- 1942 – Οι Συνωμότες της 5ης Φάλαγγας (Once Upon a Honeymoon)
- 1943 – Πονεμένη Μητέρα (Tender Comrade)
- 1944 – Θα σε Ξαναδώ (I’ ll Be Seeing You)
- 1949 – Τα Φτερωτά Παπούτσια (The Barkleys of Broadway)
- 1951 – Όταν η Θύελλα Ξεσπά (Storm Warning)
- 1952 – Ο Βαρνάβας, η Εντβίνα, η Μαϊμού και το Μπογκόμολετς (Monkey Business)
- 1953 – Μια Κυρία στα 40 (Forever Female)
- 1955 – Τραγική Ανάκρισης (Tight Spot)