Η Ισιδώρα Ντάνκαν (Isadora Duncan, 27 Μαΐου 1877 – 14 Σεπτεμβρίου 1927) υπήρξε χορεύτρια και θεωρείται από πολλούς σαν η μητέρα του σύγχρονου χορού. Υπήρξε γνωστή και σαν “ξυπόλητη χορεύτρια”. Η χορογραφία της είναι εμπνευσμένη από την αρχαία ελληνική χορογραφία.
Η Ισιδώρα, μετά τα 22, έζησε κυρίως στην Ευρώπη. Ήρθε στην Ελλάδα. Το 1903 έχτισε στο Βύρωνα μία κατοικία όπου τώρα έχει μετατραπεί σε σχολή χορού με το όνομα της φυσικά,”Ντάνκαν”, με σχέδια του αδελφού της Ραϋμόνδου, βασισμένη σε αρχαιοελληνικά πρότυπα.
Απέκτησε μία κόρη (1906) με τον Γκόρντον Γκρεγκ και έναν γιό (1910) με τον Πάρις Σίνγκερ (έναν από τους απογόνους του Ισαάκ Σίνγκερ). Τα δύο παιδιά πέθαναν νωρίς, το 1913, και με τραγικό τρόπο. Καθώς γυρνούσαν με την νταντά τους ο οδηγός αναγκάστηκε να σταματήσει για να αποφύγει ένα τρακάρισμα. Όταν βγήκε για να βάλει μπροστά με τη μανιβέλα ξέχασε να βάλει χειρόφρενο και το αμάξι κινήθηκε και έπεσε στο Σηκουάνα.
Μετά το δυστύχημα πήγε στην Κέρκυρα, όπου έζησε αρκετούς μήνες με την Ιταλίδα ομοφυλόφιλη ηθοποιό Ελεονώρα Ντούζε.
Το 1922 παντρεύτηκε τον Σεργκέι Γιεσένιν, έναν πολύ μικρότερό της Ρώσο ποιητή.
Την πολυτάραχη, παραβατική και τραγική ζωή της, ακολούθησε ένας τραγικός θάνατος. Αποκεφαλίστηκε όταν το φουλάρι της πιάστηκε σε μία από τις πίσω ρόδες του σπορ αυτοκινήτου όπου επέβαινε, και της έσπασε τον αυχένα.