Από την αρχή του πολέμου, οι έγκυες στην Ουκρανία αντιμετωπίζουν συχνά επιπλοκές. Επίσκεψη σε ένα μαιευτήριο στο Λβιβ.
Για την Αλιόνα Χιριλένκο, η χαρά και η λύπη είναι δύσκολο να ξεχωρίσουν αυτή τη στιγμή. Πριν από λίγες μέρες η 28χρονη έφερε στον κόσμο την κόρη της. Η Νταρίνα κοιμάται ήσυχη σε μια μικρή κούνια δίπλα στο κρεβάτι της μητέρας της στο νοσοκομείο. Η Αλιόνα όμως ακόμα δεν μπορεί να πιστέψει πώς άλλαξε η ζωή της τις τελευταίες εβδομάδες. Ήταν ήδη έγκυος και σε άδεια μητρότητας όταν ο ρωσικός στρατός εισέβαλε στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου. «Ξαφνικά ακούσαμε τις σειρήνες και τις πρώτες εκρήξεις», θυμάται η νεαρή μητέρα, η οποία τότε ζούσε ακόμα με τον σύζυγό της στο Κίεβο. «Ήταν τόσο τρομακτικό γιατί δεν ξέραμε καθόλου τι συνέβαινε. Δεν υπήρχε ακόμα καμία ενημέρωση από την τηλεόραση».
Η Αλιόνα και ο σύζυγός της έβλεπαν όλο και περισσότερους γείτονες που φόρτωναν βιαστικά τις βαλίτσες τους στο αυτοκίνητο και έφευγαν. Το απόγευμα αποφάσισαν κι αυτοί να φύγουν από την πόλη. Μετά από μια εβδομάδα, το ζευγάρι έφτασε τελικά στο Λβιβ στη δυτική Ουκρανία όπου έμειναν σε συγγενείς.
Για την Αλιόνα, η φυγή όταν ήταν έγκυος σήμαινε επίσης να αφήσει πίσω της τα σχέδιά της να γεννήσει σε ένα οικείο περιβάλλον και με την υποστήριξη της οικογένειάς της. Το ζευγάρι ήταν όμως τυχερό. Η κόρη τους γεννήθηκε υγιής και σχεδόν στην ώρα της.
Ο φόβος και το άγχος
Από το ξέσπασμα του πολέμου όμως, οι επιπλοκές στην εγκυμοσύνη έχουν αυξηθεί ραγδαία. Ο αριθμός των πρόωρων τοκετών έχει πολλαπλασιαστεί. Σε ορισμένες πόλεις που πλήττονται ιδιαίτερα από επιθέσεις καταγράφεται τριπλάσια αύξηση. Στο Χάρκοβο κάθε δεύτερη γέννα τις πρώτες εβδομάδες του πολέμου ήταν πρόωρος τοκετός. Σε πολλά νοσοκομεία, το γεγονός αυτό οδήγησε σε έλλειψη θερμοκοιτίδων, οι οποίες είναι συχνά ζωτικής σημασίας.
Και στη μαιευτική κλινική στο Λβιβ, ο αριθμός των πρόωρων τοκετών έχει αυξηθεί σημαντικά, Ο γιος μιας άλλης εγκύου της Γκαλίνα γεννήθηκε και αυτός πρόωρα. «Πρέπει ακόμα να τον ταΐζουν τεχνητά, είναι πολύ αδύναμος για το μπουκάλι», λέει η Γκαλίνα. «Αλλά μπορεί να αναπνεύσει μόνος του και έχω την αίσθηση ότι δυναμώνει», συμπληρώνει. Η Γκαλίνα είναι από τη Μαριούπολη και δεν μπορεί να ξεχάσει : «το άγχος που βιώσαμε τις τελευταίες εβδομάδες ήταν απίστευτο και μετά μολύνθηκα δύο φορές από κορωνοϊό».
Αυτοί ακριβώς είναι οι τυπικοί παράγοντες που οδήγησαν στην αύξηση των πρόωρων τοκετών, εξηγεί η γυναικολόγος Μαρία Μαλασίνσκα. Η επικεφαλής της μαιευτικής κλινικής στο Λβιβ έχει καταγράψει περισσότερες από 200 γεννήσεις στο νοσοκομείο που εργάζεται από την αρχή του πολέμου. «Οποιαδήποτε μορφή άγχους έχει αρνητικό αντίκτυπο στην εγκυμοσύνη», λέει η γιατρός.
Σημαντική η ψυχική υγεία
Εκτός όμως από την ιατρική φροντίδα, πολλές μητέρες χρειάζονται κυρίως ψυχολογική υποστήριξη. Η γυναικολόγος εξηγεί ότι προσπαθεί να προστατεύσει τις ασθενείς της από αρνητικές επιρροές και τις συμβουλεύει να παρακολουθούν όσο το δυνατόν λιγότερο τα γεγονότα γύρω από τον πόλεμο στα ΜΜΕ. Αλλά φυσικά αυτό συχνά δεν είναι δυνατόν. Πολλοί θέλουν να μάθουν πώς είναι τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Τουλάχιστον στην κλινική στο Λβιβ ο ιατρικός εξοπλισμός είναι ικανοποιητικός. Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι είχαν ζητήσει υποστήριξη από νωρίς και από ευρωπαϊκές χώρες. Τρεις νέες θερμοκοιτίδες έφτασαν πριν από λίγες μέρες. Ωστόσο οι νεαρές μητέρες δεν ξέρουν πώς θα είναι η καθημερινότητα τους με τα νεογέννητα μόλις φύγουν από το νοσοκομείο. «Μάλλον δεν θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε σπίτι σύντομα», λέει η Γκαλίνα. «Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να πω για το μέλλον μας αυτή τη στιγμή».
Γιαν Φίλιπ Σολτς
Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου
Πηγή: Deutsche Welle